Chuir an ghrian a cheann ar piluir na gcnoic i bfhad i gcein.
D'fhag si rian ban bandearg 's beag beaganin splanctha d'oraiste in a dhiaidh, ag lea fuacht na speire.
Bhi na crainn chomh dubh le gual.
Bhi an cosan 's na sceacha 's an fear ban ban ban.
An abhainn le mo hais, einin ag damhsa ar an talamh taobh thiar dhom, ag leanuint fuaim mo chosa.
Gan choinne, d'eitlit an t-einin soineanta go sciobtha.
D'ardaigh mo chluasa agus tharraing mo shuile soir.
Na milte preachan ag eitilt go dti an bhforais dhorcha.
Preachan callanach.
Na milte sciathain ag eitlit ag an am gceanna.
Dhruid mo radharc siar aris.
Ceann na greine i bhfolach 's rian a chorp sa speir.
Corp ban bandearg le splanctha oraiste mar aon le geaga dreoite.
Do bhi a fhios acu go leir gur am leaba e?
N'fheadar cad a rinneadar san bhforais dhorcha tar eis dul fe na greine.
No comments:
Post a Comment